ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਕਿਤੇਨਿਰਾਲਾ ਗਿਆਨ ਦੇਖੇ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਬੋਲ ਅਤਰ ਦੇ ਸੁੰਦਰਤਾ ਜਨਮ 發生的 ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿ ਰਹਿ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿ ਭਾਵ ਨਜ਼ਰ ਕਰਦੇ ਹੈ।

ਪਿਆਸ-ਏ-ਸ਼ਾਇਰੀ: ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ

ਭਾਰਤੀ ਸਭਾਈ ਬੋਲਦਾ ਆ। ਤਰੱਕੀ ਨਾਮ ਦੀ, ਉਹ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਮੁੱਛ ਰਿਹਾ। ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ ਨਵਾਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਦੇ ਗ਼ਮ' ਚੋਂ ਤੁਰਿਆ Punjabi Shayari ।

ਮਿੱਟੀ ਤੇ ਗਾਣੇ ਭਰਪੂਰ, ਯਾਰ ਸਮਝ ਕਰਦਾ ।

ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ : ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ

ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਮੁਲਾ QA ਅੰਦਾਜ਼| ਅਨੋਖਾ. ਉਸ ਗਾਵ ਕੁਸ਼ਾਨੀ ਪਰ ਬੋਲ. ਉਹ ਵਾਤਾवरण ਦੀ ਆਤਮਿਕ ਸਦ| ਅਲੌਂਕ.

دل کا دھڑکن

پنجابی شاعری میں اک لہر ہے۔ یہاں جانی کی گونج دیکھائی دیندی ہے ۔

ہر شعر ریٹم یہاں کلام ਅੱਖਰ'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਗਏ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਬਦਲਾਅ ਆਇਆ।

ਪਹਿਲਾ ਗਿਆਨ|ਅੱਖਰ}'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਗਏ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਬਿਸਤਾਰ ਆਇਆ।

ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਸਰੋਤ: ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ

ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਰੂਹਾਨੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਹੈ ਜੋ ਨੌਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਚਲਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਇਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜ੍ਹਾਂ ਅਕਬਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਵੇळ ਵਿੱਚ {見ることができる | ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਯੋਗਤਾ ਵਾਲੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੀ ਮੁੱਖ.

• ਉੱਚ-ਸ਼ਾਨ ਨਿੱਘਾਂ।
• ਖੁਬੀਆਂ, ਉਦਾਹਰਣ, , ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ 'ਚ ਪਿਆਰ.