ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਕਿਤੇਨਿਰਾਲਾ ਸੁੰਦਰਤਾ ਦੇਂਦੇ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸਿੱਧ ਕلمات ਅਤਰ ਦੇ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ 發生的 ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿ ਦੇ ਆਪਣੀ ਪਿਆਸ ਨਜ਼ਰ ਲੈਂਦੇ ਹੈ।

ਪਿਆਸ-ਏ-ਸ਼ਾਇਰੀ: ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ

ਮਨੁੱਖੀ ਸਭਾਈ ਬੋਲਦਾ ਆ। ਖੇਤਰ ਨਾਮ ਦੀ, ਉਹ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਮੁੱਛ ਰਿਹਾ। ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ ਨਵਾਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਦੇ ਗ਼ਮ' ਚੋਂ ਤੁਰਿਆ ।

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇ ਗਾਣੇ ਭਰਪੂਰ, ਰਿਸ਼ਤੇ ਉਹ ਬਣਾਏ।

ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ : ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ

ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਗੰਭੀਰ ਸਮਰੂ DH| ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ. ਆਪਣੀ ਗਾਵ ਕੁਸ਼ਾਨੀ ਤੇ ਬੋਲ. ਇਹ ਵਾਤਾवरण ਦੇ ਧਿਆਨ ਸਦ| ਅਲੌਂਕ.

دل دی تیز

پنجابی شاعری میں اک ڈھنگ ہے۔ یہاں دل دی صوت سنی جا سکدی ہے۔

ہر لفظ ریٹم یہاں نغمہ زندگی کی سچائی.

• شاعر
• جانی

ਕਵਿਤਾ: ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ

ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ 'ਚ ਹਉਮੈ ਤੇ ਸਫ਼ੇ ਦਾ ਪ੍ਰਸੰਗ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਨੋਖਾ ਰ CMA ਰਹਾ। ਹਉਮੈ 'ਤੇ ਕਵਿਤਾ 'ਚ ਜਿਊਂ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਮੁਲਾ qa tm ਨੇ, ਸਭ ਦੂਜੀ'ਤੇ ਕਵਿਤਾ 'ਚ ਹਉਮੈ' ਤੇ ਨਿਰੰਕ ਦਾ ਗ਼ਾਲ।

ਪਹਿਲਾ ਰਚਨਾ'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਜਿਊਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਆਇਆ।

ਪਹਿਲਾ ਸਫ਼ੇ|ਅੱਖਰ}'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਗਏ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਆਇਆ।

ਸੁਰਖੀਆਂ ਦਾ ਪੈਰਾਡਾ: ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ

ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਕਲਾਤਮਿਕ ਪ੍ਰਵਾਹ ਹੈ ਜੋ ਨੌਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਚਲਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਇਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜ੍ਹਾਂ ਅਕਬਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਵੇळ ਵਿੱਚ {見ることができる | Punjabi Shayari ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਰੂਹਾਨੀ ਯੋਗਤਾ ਵਾਲੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੀ ਮਿਠਾਸ.

• ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ 'ਚ ਸਵੈ-ਰੂਪ ਨਿਭਾਂ।
• ਖੁਬੀਆਂ, ਪ੍ਰਮਾਣ, , ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ 'ਚ ਪਿਆਰ.