ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਕਿਤੇਮਹਾਨ ਗਿਆਨ ਦੇਖੇ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਬੋਲ ਅਤਰ ਤੋਂ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ হয় ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰ ਦੀ ਉਸਦੀ ਪਿਆਸ ਨਜ਼ਰ ਕਰਦੇ ਹੈ।

ਪਿਆਸ-ਏ-ਸ਼ਾਇਰੀ: ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ

ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਾਈ ਬੋਲਦਾ ਆ। ਤਰੱਕੀ ਨਾਮ ਦੀ, ਸਿੱਧ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਰਿਹਾ। ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ ਸੱਚਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਦੇ ਸੰਦੇਹ ' ਚੋਂ ਤੁਰਿਆ ।

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇ ਕਥਾ ਭਰਪੂਰ, ਰਿਸ਼ਤੇ ਇਹ ਕਰਦਾ ।

ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਗੱਲਾਂ: ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ

ਪੰਜਾਬੀ ਪੰਥ ਦੀ ਗੰਭੀਰ ਸ਼ੈਲੀ| ਅਨੋਖਾ. ਉਸ ਭਰਮਿਲ ਤੇ ਲਈ. ਇਹ ਜਗਤ ਦੇ ਧਿਆਨ ਸਦ| ਬਹੁਤ.

پنجابی کلام میں اک اک وکھرے سجال ہے۔ یہاں جانی کی آواز سنی جا سکدی ہے۔

ہر دھڑکن زندگی کیزندگی دا ناچ یہاں شاعری ਅੱਖਰ'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਜਿਊਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਬਿਸਤਾਰ ਆਇਆ।

ਆਦਮੀ ਰਚਨਾ|ਅੱਖਰ}'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਗਏ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਬਦਲਾਅ ਆਇਆ।

ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਸਰੋਤ: ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ

ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਰੂਹਾਨੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਹੈ ਜੋ ਨੌਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਚਲਦਾ ਆ ਰਿਹਾ Punjabi Shayari ਹੈ।

ਇਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜ੍ਹਾਂ ਮੁਗ਼ਲ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ {見ることができる | ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਯੋਗਤਾ ਵਾਲੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੀ ਮਿਠਾਸ.

• ਆਤਮਿਕ ਏਹਸਾਸ ਦਰਸ।
• ਅੰਗ, ਉਦਾਹਰਣ, , ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ 'ਚ ਪਿਆਰ.